شورای پژوهشی تاریخ شفاهی دفاع مقدس
تعریف کلی
تاریخ شفاهی یکی از شیوه های پژوهش در تاریخ است که به شناسایی شرح وقایع و رویداد ها و حوادث تاریخی خاص بر اساس شنیده ها و مشاهدات مربوط به آن رویداد از زبان عوامل ایجاد یا حاضرین در آن می پردازد. این شیوه نگارش تاریخ نقش ارزنده ای در عرصه جمع آوری، آماده سازی و نگهداری اطلاع رسانی حوادث بر تکمیل و تصیح اطلاعات و رخدادهای دفاع مقدس داشته خواهد داشت.
اعضا شورا
نمایندگان سازمان های کشوری و مراکز نظامی و دانشگاهی در سراسر کشور از جمله سازمان های اسناد و کتابخانه ملی،
آموزش عالی، کتابخانه آستان قدس رضوی، ارتش جمهوری اسلامی، جهاد سازندگی، سپاه پاسداران و ان جی او های
مرتبط با این موضوع، تاریخ شفاهی ایثارگران دفاع مقدس و بنیاد شهید
وظایف و اختیارات
تدوین آیین نامه ها و شیوه نامه های تخصصی تاریخ شفاهی دفاع مقدس برای ایجاد همگرایی سازمان ها و مراکز نظامی جهت ثبت و ظبط و تدوین و تاریخ شفاهی ایثارگران دفاع مقدس بانظارت سازمان اسناد و مدارک دفاع مقدس و بهره مندی از نظرات تخصصی کارشناسان سازمان که به لحاظ علمی و حضور در مناطق عملیاتی دوران دفاع مقدس در این زمینه صاحب نظر می باشند.
آیین نامه ها
- شیوه نامه های تخصصی تاریخ شفاهی ایثارگران دفاع مقدس
- شیوه نامه ارزیابی کتب تاریخی شفاهی دفاع مقدس
- تدوین فرم پیشنهادی اجرای طرح تدوین تاریخ شفاهی ایثارگران دفاع مقدس بر اساس جغرافیا و نیروی انسانی هر استان
- آیین نامه ثبت، ظبط و تدوین تاریخ شفاهی ایثارگران دفاع مقدس
اهداف
سیاست گزاری و راهبری، شناسایی، جمع اوری، ثبت و ظبط و ساماندهی تاریخ شفاهی ایثارگران جهت دستیابی به اطلاعات جدید و زوایای پنهان دفاع مقدس و تدوین گنجینه مرجع جامع اسناد و مدارک دفاع مقدس
وظایف شورای هماهنگی تاریخ شفاهی
- تغییر چشم انداز های سیاست های تاریخ شفاهی
- هدایت، کنترل و نظارت بر تمام فعالیت های مرتبط با تاریخ شفاهی ایثارگران
- استاندارد سازی فرم های مورد نیاز در حوزه تاریخ شفاهی
- ابلاغ شیوه نامه های تخصصی نظامی به اعضای شورا و اجرا کردن دستگاه های متبوع بر اساس آن